به نقل از دکتر سلام، لرزش دست یکی از اولین نشانه‌های بیماری پارکینسون است، اما علل دیگری نیز در این امر دخیل‌اند.

وقتی شری فاولر 68 ساله متوجه لرزش دست‌هایش شد، از این می‌ترسید که نکند دچار بیماری پارکینسون شده باشد؛ پارکینسون، یک اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که محمد علی کلی را هم درگیر کرده بود. این بیماری، مایکل جی فاکس را به سمت بنیان نهادن سازمانی کشاند که در راستای درمان بیماری‌های دژنراتیو فعالیت می‌کند.

به گفته نیکولاس مک فارلند، استاد مغز و اعصاب و رئیس بخش اختلالات حرکتی در دانشگاه فلوریدا، «علل بسیاری برای لرزش دست‌ها وجود دارد که بیماری پارکینسون تنها یکی از آنهاست.» در واقع، لرزش دست یکی از اولین نشانه‌های بیماری پارکینسون است، اما علل دیگری نیز در این امر دخیل‌اند. برای تشخیص بیماری پارکینسون باید علائم مشخصی غیر از لرزش در بیمار وجود داشته باشد. بیماران مختلف ممکن است علائم متفاوتی داشته باشند که تشخیص‌شان برای پزشک دشوار باشد.

این بیماری که حدود 1 میلیون آمریکایی را درگیر خود کرده است، معمولا در افراد بالای 60 سال رخ می‌دهد. پارکینسون یک بیماری پیشرونده است که به تدریج باعث تجزیه سلول‌های عصبی مغز شده و از تولید دوپامین‌های انتقال‌دهنده عصبی که برای تحقق عملکرد طبیعی مغز حیاتی هستند، جلوگیری به عمل می‌آورد.

پزشک باید تمام علائم شما را معاینه کند؛ البته این امکان وجود دارد که علی‌رغم تمام علائم فوق هم پارکینسون نداشته باشید.

علائم شایع بیماری پارکینسون

بی‌ثباتی:
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بی‌ثبات هستند یا نمی‌توانند تعادل‌شان را حفظ کنند و تنها یک فشار کوچک می‌تواند آنها را به زمین بیاندازد.

تغییر حالت گفتاری:

افراد مبتلا به بیماری پارکینسون معمولا دچار تغییر لحن صدا می‌شوند. این تغییر به طور معمول با گذشت زمان کم‌رنگ شده و برای بیمار یکنواخت می‌شود. حتی ممکن است خود بیمار متوجه تغییر لحن خود نشود. اما اگر از اعضای خانواده یا دوستان بپرسید، به شما می‌گویند که تغییر کرده‌اید.

تغییر شکل دست خط:

آیا دست خط‌تان کوچک و ناخوانا شده است؟ ممکن است در حال مبتلا شدن به مایکروگرافیا باشید. با شیوع این عارضه، حرکات دست آرام و کند می‌شود. همچنین ممکن است متوجه شوید که دست خط‌تان دائم از خط بیرون زده و به مرور کوچکتر و کوچک‌تر و ناخواناتر شده است.

خرامان رفتن:
اگر برای راه رفتن مشکل دارید یا خرامان راه می‌روید، ممکن است پارکینسون داشته باشید. برخی از بیماران مشکلی را تجربه می‌کنند که پزشکان آن را «انجماد» می‌نامند. انجماد وضعیتی است که در آن فرد در جای خود خشک می‌شود. در این شرایط، بیمار در حالتی فرو می‌رود که دیگر قادر به حرکت نیست و حس می‌کند نمی‌تواند قدم از قدم بردارد. در این حالت، برای آنکه بتوانید دوباره حرکت کنید به یک نشانه صوتی، لامسه یا بصری (مانند یک خط لیزری) نیاز دارید.

عدم برخورداری از حالت صورت:
دوستان و اعضای خانواده معمولا اولین کسانی هستند که متوجه این نشانه می‌شوند. مثلا ممکن است به شما گفته شود که همیشه چهره‌ای غمزده و افسرده دارید. این حالت به این دلیل رخ می‌دهد که عضلات صورت کوچک از حرکت باز می‌ایستند. در واقع، بسیاری از بیماران مبتلا به پارکینسون به اشتباه افسره تشخیص داده شده و در همین راستا تحت درمان قرار می‌گیرند. البته، افسردگی و اضطراب با بیماری پارکینسون ارتباط تنگاتنگی دارند. از این رو، باید کاملا جدی گرفته شده و سریعا تحت درمان قرار بگیرند. اما اگر صرفا برای افسردگی تحت درمان قرار بگیرید، ممکن است از پتانسل لازم برای درمان پارکینسون بهره‌مند نشوید.

از دست دادن حس بویایی:
اگر فکر می‌کنید حس بویایی‌تان مثل قبل نیست و دیگر خوب عمل نمی‌کند، باید سریعا به پزشک مراجعه کنید. این علامت یکی از نشانه‌هایی است که باید به دقت مورد بررسی قرار بگیرد. البته این بدان معنا نیست که اگر حس بویایی‌تان را از دست دادید، پارکینسون گرفته‌اید. اما باید بدانید که تضعیف حس بویایی یک عامل خطر بزرگ است.

منبع:salamatnews